Crypto-regelgeving in verschillende landen

Naarmate cryptocurrencies alomtegenwoordig worden, ontwikkelen steeds meer staten en regionale entiteiten wettelijke kaders voor digitale activa. Sommige landen werken aan hun eigen regelgeving, terwijl andere zich tot de FATF (Financial Action Task Force) wenden op zoek naar regelgeving. Vanaf november 2020 zijn er op elk continent landen met min of meer uitgebreide wetgeving inzake virtuele activa. Bitcoin-regelgeving is verbonden met internationale AML- en CFT-wetten en weerspiegelt het beleid van de staat met betrekking tot uitwisselingen, ICO’s, belastingen, mijnbouw, handel, de status van digitale activa en meer.

Snelle voetnoot. En ja hoor, de crypto-industrie is niet beperkt tot Bitcoin, maar als het gaat om overheidsvoorschriften, gebruiken mensen de termen “Bitcoin” en “crypto” door elkaar. Waarom gebeurt het? Welnu, Bitcoin is nog steeds verreweg de meest populaire en erkende digitale munt ter wereld. Het gebeurt zo dat als Bitcoin legaal is op staatsniveau, andere valuta’s standaard als legaal worden beschouwd. We leven aan het begin van de blockchain-gerelateerde fintech-industrie en kunnen de komende jaren alleen maar hopen op meer rechtlijnige en duidelijke naleving.

Dat gezegd hebbende, laten we beginnen met crypto-regelgeving in verschillende landen per regio.

Europa en Bitcoin-wet

De Europese Unie heeft een van de meest uitgebreide juridische kaders voor crypto ter wereld. Het opslaan, verhandelen, verkopen en kopen van crypto is legaal in de EU; de belasting- en uitwisselingsregels verschillen echter van land tot land. De vijfde antiwitwasrichtlijn (geïntroduceerd in januari 2020) bracht de Europese crypto-industrie onder strikte AML-wetgeving.

Sommige EU-leden hebben eigenaardige lokale cryptocurrency-regelgeving. Bijvoorbeeld, Malta is een zeer vooruitstrevend land in termen van Bitcoin-wetgeving: digitale munten worden op staatsniveau erkend als “een ruilmiddel, een rekeneenheid of een waardeopslag”. Er is geen speciaal belastingbeleid voor crypto in Malta, en btw is niet van toepassing op wisseltransacties. Estland bleek ook een land met een innovatieve aanpak te zijn, waarbij crypto werd erkend als “een waarde weergegeven in digitale vorm” en licentie-uitwisselingen onder strikte AML- en KYC-regels.

Wat betreft niet-EU-leden, sommigen treden in de voetsporen van de EU. Het Verenigd Koninkrijk heeft crypto nog niet als wettig betaalmiddel beschouwd, maar de overheid reguleert uitwisselingen: ze moeten zich registreren bij de FCA. Digitale activa worden gedeeltelijk belast in het VK, afhankelijk van het soort activiteiten en investeringen. Wit-Rusland is een andere staat die crypto-investeerders verwelkomt, waardoor het kopen, verkopen en minen van crypto op zijn grondgebied mogelijk is. Er is echter geen wettelijk kader voor ICO’s en crypto-uitwisselingen.

Gibraltar (technisch gezien geen land maar een Brits overzees gebiedsdeel) heeft in 2018 progressieve crypto-regelgeving uitgewerkt – een Digital Ledger Technology Regulatory Framework. Het verplicht uitwisselingen om zich te registreren bij de Gibraltar Financial Services Commission en te voldoen aan de basis AML-vereisten. Bitcoin regelgeving in Rusland zijn een beetje verwarrend, maar het vermelden waard, aangezien het een perfect voorbeeld is van een enigszins chaotische huidige wetgevingssituatie in de sector. Het Russische parlement heeft in juli 2020 de wet “On Digital Financial Assets” aangenomen, wat een controversieel effect heeft: aan de ene kant geeft de wet crypto een wettelijke definitie en status, maar aan de andere kant verbiedt het gebruik ervan als wettig betaalmiddel.

Zwitserland heeft een relatief eenvoudig en beleggersvriendelijk cryptobeleid aangenomen. Uitwisselingen zijn volledig legaal en onderworpen aan licenties door FINMA; digitale munten worden erkend als activa en dienovereenkomstig belast. FINMA heeft ook wettelijke richtlijnen voor ICO’s uitgegeven.

de Amerika’s Crypto-voorschriften

Sinds de federale en staatsautoriteiten in de Verenigde Staten crypto anders behandelen, zijn er veel onzekerheden op het gebied van cryptocurrency-regulering. Hoewel digitale munten niet als wettig betaalmiddel worden beschouwd, worden beurzen door FinCEN erkend als “geldzenders”, maar blijven in het juridische grijze gebied. Ondertussen behandelt de IRS crypto als eigendom en belast het respectievelijk. Alsof het nog niet genoeg was, identificeert SEC crypto-activa als effecten. Dus het is legaal Wild West daar in termen van Bitcoin-wet.

Dingen zien er niet rooskleuriger uit in Canada: de crypto-industrie is ondergereguleerd, waardoor er ruimte is voor manoeuvreren. Uitwisselingen zijn technisch legaal en zijn verplicht om te voldoen aan de AML-regels. Mexico, integendeel, nam de crypto-regelgeving serieus en werkte een fatsoenlijk kader uit onder toezicht van de Centrale Bank. Digitale munten werden gedefinieerd als ‘virtuele activa’ en moesten zich houden aan strikte AML-wetten.

In Zuid-Amerika is coherente wetgeving rond crypto schaars. Digitale munten worden in de meeste landen op het continent als activa beschouwd, met uitzondering van: Bolivia. Binnen zijn grenzen is crypto volledig verboden. Ecuador geeft ook geen toestemming voor het gebruik van Bitcoin of altcoin. Toch heeft de regering crypto-transacties online nog niet volledig verboden.

Andere landen hebben geen specifieke wettelijke erkenning gegeven aan crypto.

Azië en Australië

Hoewel China is ‘s werelds financiële kolos, het opslaan en verhandelen van cryptocurrency is volledig verboden in het land. in de tussentijd, Hongkong, China’s nekpijn, greep de kans om regionale cryptomacht te worden en begon met het creëren van een solide wettelijk kader en een licentiesysteem voor uitwisselingen. In Singapore, digitale munten zijn geen wettig betaalmiddel, maar de regelgeving voor cryptocurrency is behoorlijk uitgebreid. De staat erkent crypto als goederen en rekent een lokale btw-analoog, goederen- en dienstenbelasting. Uitwisselingen zijn legaal en worden gereguleerd door de Monetaire Autoriteit van Singapore.

Japan heeft ongetwijfeld de meest genuanceerde en doordachte cryptowetgeving in Azië. De staat erkent digitale activa als eigendom en belast ze als een “diverse inkomsten” (15%-55% tarieven). Uitwisselingen moeten een registratieproces ondergaan bij het Japanse Financial Services Agency. Het legt hen strenge AML/SFT-regels op en eist cyberbeveiliging op hoog niveau.

Spanningen lopen hoog op India, waar crypto-operaties waren verboden door de Indian Reserve Bank en vervolgens onlangs opnieuw werden ingesteld door het Hooggerechtshof, in maart 2020. India’s cryptocurrency-regelgeving is onduidelijk: hoewel crypto technisch illegaal is, zijn er een aantal werkende beurzen in het land. Zuid-Korea heeft een gunstig klimaat voor crypto – digitale financiële activa zijn momenteel legaal en belastingvrij. Australië een begrijpelijk regelgevend beleid voor virtuele activa uitgewerkt, waarbij uitwisselingen legaal worden verklaard en crypto als eigendom worden behandeld (onderworpen aan vermogenswinstbelasting).

Bitcoin-verordenings in Afrika

Afrika moet zich nog aansluiten bij de internationale crypto-wetgevingsclub: de overgrote meerderheid van de landen op het continent heeft bijna geen juridische begeleiding op crypto. Van de 54 onafhankelijke staten heeft slechts een handvol coherente Bitcoin-regelgeving; crypto is volledig verbannen in Marokko, Algerije, Libië, Namibië, Zambia, en Zimbabwe. In Egypte, een religieuze staatswetgever die het gebruik van Bitcoin verbiedt volgens de islamitische wet.

Zuid-Afrika erkent crypto niet als wettig betaalmiddel, maar probeert het tegelijkertijd te belasten als inkomen en vermogenswinst. De instructies van de South African Reserve Bank zijn schaars en controversieel. Een soortgelijke situatie is ontstaan ​​in Nigeria, waar de staatswetgevers een reeks wettelijke richtlijnen voor crypto-gerelateerde projecten hebben uitgevaardigd, alleen om de burgers een paar maanden later te waarschuwen voor het gebruik van crypto.

Het gebrek aan CFT- en AML-wetgeving in Afrika in combinatie met de algehele instabiliteit van de economieën van Afrikaanse landen wekt bezorgdheid over de toekomst van crypto in de regio. Sommige grote spelers op de markt voor digitale activa proberen crypto-regelgeving van Europese of Aziatische landen over te nemen; anderen wenden zich tot de FATF voor begeleiding. Voorlopig wordt de Afrikaanse crypto-industrie in ieder geval van buitenaf gereguleerd. De regels worden voornamelijk door de spelers zelf gehandhaafd, omdat naleving van het internationaal recht hen geloofwaardigheid geeft.